Chemische maatlatten zoute watersystemen: risicobeoordeling Nederlandse zoute watersystemen voor de watersysteemverkenning
van Eck, G.Th.M.; Groeneveld, G.; Burger, G. (1994). Chemische maatlatten zoute watersystemen: risicobeoordeling Nederlandse zoute watersystemen voor de watersysteemverkenning. Werkdocument RIKZ, AB-94.865X. Rijksinstituut voor Kust en Zee (RIKZ): Middelburg. 64 + bijlagen pp.
In de voorgestelde methode voor risicobeoordeling staat de zogenaamde maatlat centraal. Daarop staan de beleidswaarden (Maximaal Toelaatbaar Risico (MTR) en Verwaarloosbaar Risico (VR), risicowaarden (grenswaarde en streefwaarde) en meetwaarden (achtergrondconcentratie, detectielimiet en toetswaarde). Voor de Nederlandse zoute wateren zijn voor de jaren 1985-1990 op basis van het WORSRO- en het ZEEPEST bestand maatlatten getekend voor alle binnen het project Watersysteemverkenningen gekozen doelvariabelen en wel voor de matrices totaal watermonster, opgeloste fase, particulaire fase en waterbodem. Naar aanleiding hiervan is de mate van verontreiniging per zoutwatersysteem beoordeeld, waarbij duidelijke verschillen zijn te zien tussen b.v. Westerschelde (zwaar verontreinigd) en Eems-Dollard estuarium (relatief weinig verontreinigd).
All data in the Integrated Marine Information System (IMIS) is subject to the VLIZ privacy policy
